tresno iki, ora mung janji.

Kowe ing uripku, bungahe atiku.

Roso tentrem ing atiku,

Amargo kowe slalu nang sandingku.

Saben dalu, tak elingi.

Tresno iki bakal nganti tekan pati.

Ra luntur tresnoku, amargo tresnomu.

Tansah mbo'k sirami, rino lan wengi.

Kowe sing dadi, sandaran ati iki.

Mung kowe tresnoku, ra ono liyane ati.

Mugo selawase, dadi siji roso iki.

Aku percoyo, tresnomu pancen sejati.

Saben janjimu, mung kanggo uripku.

Sliramu tansah, ngobati ati kang sepi.

Saben waktu, tak suwun marang Gusti.

Tresno iki ora bakal mblenjani,

Nganti tekan wektu sing paling suci.

Ra luntur tresnoku, amargo tresnomu.

Tansah mbok sirami, rino lan wengi.

Kowe sing dadi, sandaran ati iki.

Mung kowe tresnoku, ra ono liyane ati.

Ra luntur tresnoku, amargo tresnomu.

Tansah mbok sirami, rino lan wengi.

Kowe sing dadi, sandaran ati iki.

Mung kowe tresnoku, ra ono liyane ati.

Mugo selawase, dadi siji roso iki.

Aku percoyo, tresnomu pancen sejati.

Saben janjimu, mung kanggo uripku.

Sliramu tansah, ngobati ati kang sepi.

Saben waktu, tak suwun marang Gusti.

Tresno iki ora bakal mblenjani,

Nganti tekan wektu sing paling suci.

Ra luntur tresnoku, amargo tresnomu.

Tansah mbok sirami, rino lan wengi.

Kowe sing dadi, sandaran ati iki.

Mung kowe tresnoku, ra ono liyane ati.

Ra luntur tresnoku, amargo tresnomu.

Tansah mbok sirami, rino lan wengi.

Kowe sing dadi, sandaran ati iki.

Mung kowe tresnoku, ra ono liyane ati.

Matur suwun Gusti, marang urip iki.

Tresno kang sejati, tak jogo tekane pati